dinsdag 28 mei 2013

Viola & Luce, en hun geheim

In het holst van een zwoele lentenacht krijgt Viola, moeder en echtgenote, een telefoontje van haar man Carlo. Ze neemt echter niet op want ze is bij haar minnaar. Als ze 's morgens het bericht afluistert, hoort Viola dat haar dochter in coma ligt. Verteerd door schuldgevoel spoedt ze zich naar het ziekenhuis. De chirurg vertelt dat de zestienjarige Luce drugs heeft gebruikt en ernstig verzwakt is geraakt. Zij kan alleen overleven als ze een levertransplantatie krijgt. Helaas is de lever van Carlo geen match. En dat heeft een reden: al eerder heeft Viola Carlo bedrogen en sindsdien draagt ze een afschuwelijk geheim met zich mee. Maar als ze het geheim nu niet prijsgeeft, zal Luce overlijden. Viola beseft dat ze tot het uiterste moet gaan om haar dochters leven te redden.

Met deze informatie op het achterplat begon ik aan de roman Viola & Luce van Sara Rattaro, in de vertaling van Saskia Peterzon-Kotte. Als lezer weet je dat er een geheim is, een groot geheim. Je weet ook dat het boek niet zo heel dik is en dat je er dus snel achter zult komen. En meteen vanaf de eerste bladzijde kun je niet wachten om dit grote geheim te ontdekken, want meteen vanaf de eerste bladzijde grijpt het verhaal je naar de keel. Een benauwende situatie. Paniek. Woede. Meteen weet je dat Viola iets heel ergs heeft gedaan.
 
Het geheim is niet zo moeilijk te raden. Al vrij snel komen we erachter dat Viola niet zo'n trouwe echtgenote is. En dat ze dat eigenlijk nooit is geweest. We lezen over haar gecompliceerde verhouding met haar schoonmoeder en over haar man Carlo, die meer van haar houdt dan van zijn eigen leven. In combinatie met wat het achterplat ons vertelt, is een vermoeden snel gevormd. De opbouw van het verhaal houdt ons echter nog even in spanning. De lezer schakelt voortdurend tussen heden en verleden, waardoor hij of zij steeds een nieuw puzzelstukje krijgt aangereikt. Rattaro heeft dat heel mooi gedaan en daarmee een zeer aangrijpend verhaal geschreven. Als je in het heden bent wil je weten wat de voorgeschiedenis is, maar als je in het verleden bent wil je terug naar het heden om te kijken hoe het met Carlo en Luce gaat.
 
We zien de emoties van een vader en een moeder, van Viola en Carlo. We zien de immense impact van een gebeurtenis uit het verleden op het heden. We voelen de sterke band tussen vader en dochter en een moeder die verre van perfect is, maar die ergens wel de sympathie van de lezer wekt, en die op het meest cruciale moment in haar leven tot het uiterste gaat voor haar kind. Want als je het geheim eenmaal hebt ontdekt, dan ben je er als lezer nog niet. Gedane zaken hebben nu eenmaal geen keer en voor Viola komt het moment dat ze verantwoording moet afleggen voor haar daden. En dat doet ze op wonderbaarlijke wijze.
 
Ook benieuwd geworden naar dit 'geheimzinnige' verhaal? Koop dan hier en nu Viola & Luce:
 

donderdag 2 mei 2013

'Bloedgeld' van Edward Hendriks

Toen bij ons de kou en het winterse weer maar aanhield, ging ik op zoek naar wat warmte. Met een goed boek en een kop thee op de bank dacht ik mijn koude dagen wel door te kunnen komen. Een thriller die zich afspeelt in Napels, met de titel Bloedgeld, beloofde me veel goeds. In het zuiden van Italië, in de Case al Sole, zou ik overwinteren.

Een olijfboomgaard, een brandende zon, een koffiebar waar Sofia heerlijke koffie serveert. Ik ben in gedachten in Italië. Al snel breekt het zweet me uit als de hoofdpersoon Wessel geen inspiratie kan vinden voor zijn schrijfopdracht. Hij heeft dringend geld nodig. Zijn vriendin, Sanne, is eigenlijk helemaal niet blij met hun verhuizing naar Zuid-Italië. Warm krijg ik het van de mediterrane hitte. Van de mysterieuze buurman Giorgio en zijn geheimzinnige praktijken. Van de passionele seksscène tussen Giorgio en Sanne in het weekend van Ferragosto, terwijl Wessel een dubieuze opdracht uitvoert voor Giorgio.
Aan het boek gekluisterd ben ik in de angstaanjagende nacht waarin Sofia wordt aangevallen en haar moeder wordt vermoord. Ik kreeg het Spaans - of Italiaans? - benauwd van de beklemmende situatie waarin Wessel zich bevindt als hij verdacht wordt van moord. Met kloppend hart lees ik hoe hij vlucht naar Nederland. Hoe hij vervolgens weer terugvlucht om de belangrijkste deadline van zijn leven te halen.

Hoe de vork precies in de steel zit, weet je - zoals het een goede thriller betaamt - pas aan het einde van het boek. Natuurlijk heb je als lezer vertrouwen in je hoofdpersoon, maar soms vraag je je, net als zijn vriendin toch af: Had de aanhoudende mediterrane hitte zijn hersenen langzaam maar zeker gekookt?

Een heerlijke pageturner om je aan op te warmen. Of om gewoon lekker te lezen. Voor wie van Italië en van spannende boeken houdt, zoals ik. En mocht je het tijdens het lezen echt te warm krijgen, kun je altijd wat verkoeling zoeken in het zwembad op het omslag. Maar je zult zien: dit boek sla je niet snel dicht.
 
Benieuwd? Koop Bloedgeld van Edward Hendriks dan nu: